PIT en een ANBI-Status: een goede combinatie?

Maud Schenk-Hermans • 1 januari 2021

Wanneer je een partij opricht komt er een hele hoop bij kijken.

Het belangrijkste is natuurlijk om naast een goede visie, de juiste mensen te vinden. Dat is een feit waar iedere partij tegen aan loopt en dat geldt natuurlijk ook voor ons. We zijn wel van mening dat we liever met 10 gelijkgestemden de handschoen opnemen dan dat we met het dubbele aantal mensen zijn, maar dat die niet allemaal met een zelfde blik deelnemen binnen PIT. Maar dat even terzijde.

Naast het vinden van de juiste teamleden zijn er nog een hoop zaken, waar je als buitenstaander niet meteen aan zou denken. Zo zal er gezorgd moeten worden voor een registratie bij de gemeente, maar daarnaast zeker ook bij de landelijke Kiesraad. Ook moeten er voor PIT steunverklaringen worden afgegeven door niet PIT-leden om ons team straks in maart 2022 daadwerkelijk mee te laten doen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Allemaal zaken die nog geregeld dienen te worden voor je überhaupt mag deelnemen aan de verkiezingen.

Daarnaast komen er zaken langs die meer van ons vragen dan alleen een handtekening of het organiseren van activiteiten om de registratie te voltooien. Zaken die vragen om over je visie en standpunten na te denken en die je goed moet overwegen voor je een keuze maakt.

Zo was daar ook het onderwerp “ANBI-status van een partij.” Moet je nu wel of geen ANBI-status aanvragen?

Voor degenen die niet weten wat een ANBI-status is ( en daar was ik tot kort ook een van): je maakt het dan mogelijk als partij om aan fondsenwerving te doen. Particulieren, maar zeker ook bedrijven kunnen je financieel steunen wanneer ze je als team een warm hart toedragen. 

Tsja; wat wordt de visie van PIT in deze? Uiteraard moest daar over gespard worden onderling. Je weegt de voors en tegens af. Vraag je een status aan, dan betekent het dat je strenge ( en terechte) eisen krijgt aan je administratie. Alles moet goed gedocumenteerd worden wanneer er een donatie wordt gedaan. Daarnaast dien je als partij een stevig beleidsstuk te schrijven om een status überhaupt aan te kunnen vragen.

Maar dat was nog niet eens de grote hamvraag. Die zat meer op de het vlak van “Waar heb ik zoveel geld voor nodig?”. Welke kosten rechtvaardigen het voor PIT om op zoek te gaan naar (grote) sommen geld? Geld dat dan met name bij bedrijven zal worden geworven.

Is het bijvoorbeeld voor een locatie om te vergaderen? Niet nodig voor PIT want dat hebben we tot nu toe ook kosteloos gedaan en bevalt prima. Voor corona er was gebeurde dit bij een teamlid thuis en de laatste maanden vergaderen we online.

Is het vanwege kosten om aan teambuilding te doen? Ook niet nodig want teambuilding kan op vele manieren die net zo effectief zijn en die (bijna) geen cent kosten. Campagnekosten dan ? Andere onvoorziene kosten waar wij als nieuweling nu nog niet aan denken? Het moge duidelijk zijn: Hoe kun je nu een goede afweging maken om een beslissing te nemen m.b.t. het wel of niet aanvragen van een ANBI-status?

In dat geval biedt overleg met een gewaardeerd collega van een lokale partij uit een andere gemeente uitkomst. Daar heeft PIT er overigens meerdere van en voor goed overleg en advies zijn die collega’s goud waard. Mensen die met hun eigen partij PIT voor zijn gegaan en die ons graag helpen om een goede start te kunnen maken binnen Sittard-Geleen in maart 2022.

De uitkomst? Een ANBI status is helemaal niet nodig! Er zijn andere zelfvoorzienende manieren voor een lokale partij om rond te komen zonder daar externe partijen voor nodig te hebben. Denk aan een kleine maandelijks afdracht door raadsleden en burgercommissieleden en ook een kleine bijdrage van leden. Onder andere deze zaken maakt dat het voor een lokale partij als PIT mogelijk zou moeten zijn om te kunnen functioneren. 

U mag weten; ondergetekende is daar blij mee. Uiteraard zijn we een team en worden zaken in gezamenlijk overleg besproken en besloten, maar het is fijn als je tot een zelfde conclusie kunt komen. 

PIT wil het graag anders doen vanaf maart 2022. 

De thema’s zullen niet veel verschillen van de andere partijen. Dat is natuurlijk ook logisch, want dat zijn de thema’s die voor de inwoners belangrijk zijn en waar het in de gemeente over gaat. Wonen, werken, leefbaarheid, sociale zekerheid etc. 

Wij zullen het verschil moeten proberen te maken in hoe we met elkaar omgaan in EN buiten de partij. Daar hoort ook transparantie bij. 

Waarom deze laatste opmerking m.b.t. een ANBI-status? Ontstaat er belangenverstrengeling als je als partij zo’n ANBI-status hebt? Nee, natuurlijk niet. Als dat zo zou zijn dan zou het nooit in het leven zijn geroepen. Echter zijn wij van mening dat je ook geen schijn moet creëren indien die te vermijden is. Een ANBI-status zou zo’n linke jongen kunnen zijn. Helemaal fijn dus dat PIT deze niet zal gaan aanvragen. 


The ANBI case is closed!

door Maud Schenk-Hermans 9 mei 2025
(Tekst De Limburger 08 mei 2025) Besturen is geen makkelijke opgave. Het lijkt soms een open deur, maar in tijden waarin financiële tegenvallers zich opstapelen en de verbazing bij inwoners toeneemt, is het goed om dat nog eens te onderstrepen. Wethouder of gemeenteraadslid zijn is een vak apart. Een vak waarin je iedere dag opnieuw zoekt naar de balans tussen vertrouwen en verantwoording. Maar ook waarin je moet kunnen incasseren. Want de beste stuurlui staan, zoals altijd, aan wal. En tegenwoordig meestal met een toetsenbord in de aanslag. Wie de reacties op social media volgt, weet dat de kritiek vaak ongezouten is. Het varieert van inhoudelijke opmerkingen tot grove beledigingen die zich moeilijk laten herhalen in een krant als deze. Daar moet je tegen kunnen. Maar eerlijk is eerlijk: soms zijn die kritieken ook gewoon terecht. Niet omdat mensen nu eenmaal graag mopperen, maar omdat ze zich serieus zorgen maken over hoe hun gemeenschap bestuurd wordt. En daar is soms alle reden toe. In mijn gemeente is het niet anders. En de voorbeelden volgen elkaar de laatste tijd in rap tempo op. Onlangs stond het zwart op wit: de verbouwing van een groot sportcomplex loopt ruim vijf miljoen euro uit de pas. En dat is niet de eerste keer. Amper een week later kwam de volgende financiële tegenvaller: een administratieve fout zorgt ervoor dat de kosten voor de verbouwing van de stadssporthal in een andere kern tonnen hoger uitvallen dan gepland. De oorzaak? Er is geen rekening gehouden met de btw. De btw! Dat is geen klein detail, maar een basisprincipe waar iedere ondernemer, burger en boekhouder in Nederland dagelijks mee te maken heeft. Als gemeenteraadslid van de desbetreffende gemeente kan ik dan ook niet anders dan erkennen: dit is pijnlijk. En eerlijk gezegd: het is onverklaarbaar. De gemeente beschikt over tal van knappe koppen, goed opgeleid, met ervaring en kennis van zaken. Dan mag je verwachten dat dit soort fouten niet worden gemaakt. En precies daar wringt het. Want deze fouten raken niet alleen de gemeentekas, ze raken ook het vertrouwen. Vertrouwen van inwoners in hun bestuurders. Vertrouwen in het systeem. En dat is broos, zeker in tijden waarin polarisatie op de loer ligt en mensen zich snel afwenden van de politiek. Als er dan weer een financieel lijk uit de kast komt, wordt uitleggen lastig. Zeker wanneer inwoners zelf ook elke euro moeten omdraaien. Tegelijkertijd wil ik iets anders benoemen: als gemeenteraad sta in een dergelijk geval met de rug tegen de muur. Er ligt een raadsbesluit. De schop is in de grond, contracten zijn gesloten er zijn verwachtingen gewekt. En nu wordt de gemeenteraad gevraagd extra geld vrij te maken voor iets dat voorkomen had kunnen worden. De keuze is geen zwart-witverhaal. Zeg je nee tegen de extra middelen, dan dreigt een bouwstop of juridische problemen. Zeg je ja, dan legitimeer je indirect een gang van zaken die niet door de beugel kan. Het is kiezen uit twee kwaden. Feit is; dit had nooit zo mogen lopen. En feit is ook dat nog niet duidelijk is wat het juiste antwoord is. Het is een dilemma dat schuurt en zowel raad als college dwingt tot scherpe reflectie. Het is zaak dat dergelijke fouten niet weggemoffeld worden onder de mat van bestuurlijke complexiteit. Dan zal er niet snel iets veranderen. Met een beetje gezond verstand en voldoende zorgvuldigheid hadden deze tegenvallers niet hoeven ontstaan. Bestuurlijke zelfreflectie is in dergelijke gevallen van groot belang. Dat zijn we aan onze inwoners verplicht. Transparantie en rekenschap vormen de ruggengraat van een gezond lokaal bestuur. Willen we het vertrouwen in de politiek herstellen, dan is dat de eerste stap.
door Maud Schenk-Hermans 5 oktober 2023
Beugelbekkie (Mijn Gazet 05 oktober 2023)
door Maud Schenk-Hermans 10 september 2023
De kunst van het toegeven (column Mijn Gazet nr.76)
door Laila Wakrim 7 september 2023
Van burger naar burgerraadslid
door Maud Schenk-Hermans 22 augustus 2023
Mona aan de leiding! (foto: gregorservais.nl)
door Maud Schenk-Hermans 7 mei 2023
Elk voordeel "heb" z'n nadeel (Mijn Gazet week 18-2023)
door Maud Schenk-Hermans 30 april 2023
Hoe een rol je gedrag kan bepalen (Mijn Gazet week 22-2022)
door Maud Schenk-Hermans 24 april 2023
Mijn man heeft een nieuwe liefde. En waar menigeen gaat voor jong en fris, gaat manlief voor een Grande Dame uit 1966 die aan rondingen geen gebrek heeft. Deze “godin” heeft, naast het hart te hebben veroverd van mijn echtgenoot, een pontificale plek gekregen op onze binnenplaats. Mocht ik haar niet tegen willen komen, dan heb ik pech. Ze valt niet te missen wanneer je bij ons de achterdeur uitloopt richting binnenplaats. Ze neemt behoorlijk wat plek in en dat mag men weten ook. Voor u nu denkt dat ik mijn spullen mag gaan inpakken en op zoek ga naar een andere woonplek, dan kan ik u geruststellen. Van dergelijke taferelen is zeker geen sprake in huize Schenk. De dame in kwestie is namelijk een beige Citroen ID/DS 19B, ook wel Snoek of Strijkijzer genaamd. Elke vrije minuut van zijn tijd, spendeert echtgenoot aan deze klassieke auto. Ik heb de motorkap al menig keren omhoog zien gaan en de motorinhoud is ook mij inmiddels bekend. Wat ook mijn verbazing schetst; haast iedere man van boven de 40 is in de ban van deze auto. Patiënten die naar ons laboratorium komen, maken bijna altijd wel een liefkozende opmerking over de blikken godin. Zelfs onze burgemeester steekt niet onder stoelen of banken dat mijn man een geluksvogel is met deze wagen. Zo stuurde onze burgervader mij afgelopen week een bericht. Naast ons fijne Pasen te wensen, kwam de Snoek natuurlijk ook nog even langs in zijn berichtgeving. Afgelopen zondag was het eindelijk zover. We mochten voor het eerst een stukje met “haar” gaan rijden. Het zonnetje scheen, de temperatuur was boven de 15 graden (“want anders gaan we niet rijden”) en dus werd de auto geprepareerd voor familiebezoek in Puth. Daar er nog eerst een scooter moest worden gestald bij opa en oma en zoonlief vanwege zijn stage niet beschikbaar was, reed ondergetekende op zoonliefs scheurijzer vooruit. Dat de oldtimer me niet eens kon bijhouden en pas arriveerde nadat ik lang en breed was gearriveerd, bevestigde voor mij op dat moment des te meer dat de “Grande dame” niet aan mij was besteed. Totdat ik bij de terugreis naar huis voor het eerst mijn opwachting maakte in “ dat oude blik met die niet noemenswaardige kleur.” Joost mag weten wat er gebeurde, maar mijn weerstand smolt als sneeuw voor de zon. De nostalgie, de geweldige leren stoelen en het antieke interieur. Het deed iets met me. Ik zeg het maar eerlijk; ik ben om. De Snoek heeft inmiddels ook mij weten te betoveren. En ach, dan neemt ze toch een grote plek in op onze binnenplaats? Als we ons daar druk over moeten maken, toch?
PIT - Sterke vrouw
door Laila Wakrim 1 augustus 2022
Ik kom ze geregeld tegen. Sterke vrouwen, dat zich niet zozeer uit in lichamelijke kracht als wel in vrouwen die zich niet laten breken. Waarom niet?
Moeders in de politiek
door Maud Schenk-Hermans 8 mei 2022
De vraag die we regelmatig krijgen is of politiek wel te combineren is met het moederschap en de andere dingen waar wij ons in het dagelijkse leven mee bezighouden. Of we ons gezin niet te kort doen, omdat we politiek betrokken willen zijn.
Meer Posts